کاربرد: مناسب جهت تهیه‌ی ترکیبات ریخته‌گری، پوشش‌های پودری و ورقه‌های الکترونیکی.
نوع: پلی‌سولفید و پلیمرکاپتان.
مزایا: سازگاری با رطوبت، زمان آماده‌سازی نسبتاً سریع و انعطاف‌پذیری مناسب.
معایب: عملکرد ضعیف در دماهای بالا و بوی نامطبوع.
کاربرد: استفاده به‌عنوان چسب مصرفی، مناسب جهت آب‌بندی سیستم‌ها و استفاده در تهیه‌ی رنگ‌های ترافیکی (استفاده در علائم راهنمایی و رانندگی).
نوع: ملامین ـ فرمالدئید.
مزایا: دارای رنگ چشم‌نواز و مقاوم، پایداری در انواع سیستم‌ها.
معایب: زمان آماده‌سازی نسبتاً طولانی.
کاربرد: استفاده در صنعت برای تهیه‌ی پوشش‌های رنگی اجاق گاز.
نوع: اوره فرمالدئید.
مزایا: پایدار در سیستم‌های یکپارچه، رنگ ملایم و قیمت نسبتاً اندک.
معایب: زمان آماده‌سازی نسبتاً طولانی در دماهای بالا و منتشر‌کننده‌ی فرمالدئید.
کاربرد: مناسب جهت استفاده در صنعت دندان‌پزشکی برای تهیه‌ی مینای مصنوعی دندان و مناسب برای تهیه‌ی پوشش‌های پرایمر در اجاق گاز و منبع گرم‌کن‌ها.
نوع: فنل ـ فرمالدئید پایدار.
مزایا: پایدار در سیستم‌های یکپارچه ومقاومت شیمیایی بسیار عالی.
معایب: دارای ضعف در دماهای نسبتاً بالا، دارای رنگ طلایی شکننده.
کاربرد: مناسب جهت استفاده در صنعت دندان‌پزشکی برای تهیه‌ی مینای مصنوعی دندان و مناسب برای تهیه‌ی انواع پوشش‌های عملکردی در دمای بالا.
1-4-4- عوامل پخت کمک واکنشی
رزین‌های اپوکسی اغلب با عوامل پخت کمک واکنشی پخت می‌شوند. از مهم‌ترین عوامل پخت کمک واکنشی می‌توان به عوامل پخت آمینی (آمین‌های نوع اول و دوم که عموماً بیشتر عامل پخت‌ها از این نوع می‌باشند)، آمین‌های آلیفاتیک، کتیمین‌ها، پلی‌اترآمین‌ها، آمین‌های سیکلوآلیفاتیک، دی‌سیان دی‌آمید، آمین‌های آروماتیک، ترکیبات فنولیکی، پخت کاتیونی با آغازگر نوری و . نام برد. در شکل 1-6 به عنوان نمونه عامل پخت آمینی نوع اول نشان داده شده است.
درباره این سایت